Τι πιο ωραίο από το να ξεκινήσεις τη μέρα σου με μια πρωινή βόλτα,πριν ξεπηδήσει ο ήλιος από τα βουνά. Να εξατμιστεί και λίγο αυτό το άγχος της εξεταστικής,που όσο περνάνε τα χρόνια όλο και δυσκολεύει. Είναι και αυτές οι αφραγκίες που την κάνουν ακόμα πιο ανυπόφορη...Πόσες σκέψεις! Και αυτοί οι δρόμοι εδώ απ'έξω από το πολυτεχνείο δε σε αφήνουν να χαθείς σε αυτές...Πρέπει να έχεις τα μάτια δεκατέσσερα. Μα κανένας δε νοιάζεται να προστατεύσει τόσους φοιτητές; Κάθε μέρα τόσοι και τόσοι πηγαινοέρχονται...Θα γίνει κανένα ατύχημα και θα τρέχουμε...